1 در داستان عشق تفصی نمود یار تکرار عشق کرد هزاران هزار بار

2 دستار و خرقها گرو جام باده شد تا لمعه جمال تو دیدند آشکار

3 بردار بی مدار جهان اعتماد نیست حسن وفا مجوی ازین دار بی مدار

4 بعد از وفات من چو بخاکم گذر کنی از خاک تربتم شنوی نالهای زار

5 زین سان که حسن روی تو در جلوه آمدست گر از جهان خروش برآید عجب مدار

6 در شهر می خرامی و جانها بر آتشست زان زلف تابدار و زان چشم پرخمار

7 قاسم، اگر تو طالب راهی و عاشقی چون جان طلب کنند، بده جان و سر مخار