هنگام بهارست از ابن یمین فریومدی رباعی 366

1 یارب این خرم نسیم از عالم جان می‌رسد یا ز بستان ارم یا باغ رضوان می‌رسد

2 یا دم پیراهن یوسف شده همراه او از برای نور چشم پیر کنعان می‌رسد

1 ایدل گرت شناختن راه حق هواست خود را بدان که عارف خود عارف خداست

2 غم ره مده بخویشتن ار وقت خوش نماند زیرا که وقت فوت شد اما خوشی بجاست