به رویت اشتیاقم بی از جهان ملک خاتون غزل 384

1 به رویت اشتیاقم بی نهایت بود گر سویم اندازی عنایت

2 جفا کردی بسی بر من نگارا نپیچیدم سر از مهر و وفایت

3 که جان من ز هجران بر لب آمد بگو جانا اگر اینست رایت

4 تو سلطان جهانداری خدا را نظر کن یک زمان سوی گدایت

5 بسی از دشمن و از دوست دیدم جفا و جور و خواری از برایت

6 تو هم گر زانکه گردانی چو پرگار نگردانم سر از فرمان و رایت

7 گر آب زندگانی بخشدم خضر نخواهم آن و خواهم خاک پایت

8 نظر بر من نداری تا دگربار چه کردند از من مسکین روایت

9 ندارم صبر دل کز حد ببردی جفا و جور را هم هست غایت