1 در عهد سخات کس نگوید کآوازه حاتمی و معنی ست

2 کس نیست در این زمانه امروز کورا به عنایتت طمع نیست

3 درذمت همت تو فرض است دلداری هر که زاهل معنی ست

4 از تو ما را شکایتی ست لطیف وان نه از تست از زمانه ماست

5 این چه می بود کم فرستادی که همه شهر پرفسانه ماست

6 اگر آن را شراب باید خواند چاه ما پس شرابخانه ماست

7 سراج الدین غصنی دام فضله چراغی نیست بل نور الهیست

8 ز مه تا ماهی او را مستفیدند که صیت فضلش از مه تا به ماهیست