در رزمت و بزمت ای شه از سید حسن غزنوی رباعی 17

1 روی تو به ماه آسمان ماند قد تو به سرو بوستان ماند

2 گر سایه برگ گل فتد بر تو بر عارض نازکت نشان ماند

1 اکنون که تر و تازه بخندید نوبهار ما و سماع و باده رنگین و زلف یار

2 بی زلف یار و باده رنگین و بی سماع خود آدمی چگونه زید وقت نوبهار

1 توقیع خداوند جهان نقش ظفر باد هر دم که زند مایه صد عمر دگر باد

2 چون بخشش تو آیت احسان علی گشت بخشایش او غایت انصاف عمر باد