1 گلگونهٔ بهار است خوناب دیدهٔ من گل در خزان ندارد رنگ پریدهٔ من

2 حیرتگه نگاهم، آیینه دار لیلی ست مجنون وادی اوست هوش رمیدهٔ من

1 غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده افسرده دلم، آه سحرگاهم ده

2 عمری ست که رو از دو جهان تافته ام ای قبلهٔ مقبلان، به خود راهم ده

1 گردی ز آستان تو یا مبدء النعم چشم امیدوار مرا منتهی الرّجا

2 سر کی فرود آیدم، الا به طوق تو؟ لالای کمترین توام، خالص الولا