1 به نظم مرثیه‌ای در که چون ز موجب آن یتیم‌وار تفکر کنم برآشوبم

2 امیر عادل در یک دو بیت نقدی کرد هنوزش از سر انصاف خاک می‌روبم

3 وزان نشاط که آن نظم ازو منقح شد چو سرو نو ز صبا پای حال می‌کوبم

4 زهی مفید که تنبیه کرد بی زجرم زهی ادیب که تعلیم داد بی‌چوبم