در دهر کسی که یار از حکیم نزاری قهستانی غزل 456

1 در دهر کسی که یار گیرد یاری چو من اختیار گیرد

2 از خوبی تو خرد به دندان انگشت به اعتبار گیرد

3 خاک قدم تو سعد اکبر بر دیده به افتخار گیرد

4 نا خورده می از دو چشم مستت هُشیاران را خمار گیرد

5 آن را که تو در میان جانی از کل جهان کنار گیرد

6 با من نفسی درآی و بنشین تا خاطر من قرار گیرد

7 بگذار دل ستیزه خو را تا عادت روزگار گیرد

8 آن را که دماغ و دل نباشد هرگز سر انتظار گیرد

9 در چنگ فراق اگر نزاری آهنگ چو زیر زار گیرد

10 شک نیست که آتش دم نی در سوخته‌ء نزار گیرد