1 خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را آتش گل است دیده گلشن‌ندیده را

2 تا آب دیده خون نشود بر زمین مریز در شیشه واگذار می نارسیده را

1 از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآید ترسم که رفته رفته طوفان غم برآید

2 از اتحاد چشمم با پای، در ره عشق مالم چو دیده بر خاک، نقش قدم برآید

1 کعبه عشق است کانجا هیچ محمل ره نیافت کس به جز عاشق در آن وادی و منزل ره نیافت

2 آفتاب آمد که بیند عارضش بی‌اختیار از هجوم غمزه، از روزن به محفل ره نیافت