در مطبخ عشق پاکبازان از اوحدالدین کرمانی رباعی 206

1 چندانک دلم جان کند اندر سر و کار هرگز نشود به وصل کس برخوردار

2 جوهر دارد دل من وزآن خوانند عشّاق جهان دل مرا جوهر دار

1 یاری که وجود و عدمت اوست همه سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه

2 تو دیده نداری که بدو درنگری ورنه زسرت تا قدمت اوست همه

1 هر چند که روشنی فزاید خورشید در دیدهٔ خفّاش نیاید خورشید

2 دل طاقت نور تو کجا دارد پس آنجای که خفاش نماید خورشید