آشفتهٔ شیرازی

آشفتهٔ شیرازی

آشفتهٔ شیرازی
آشفتهٔ شیرازی

در آن سرا که برانند پادشایی از آشفتهٔ شیرازی غزل 9

غزل 9 ام از 1259 غزلیات

در آن سرا که برانند پادشایی را

1 در آن سرا که برانند پادشایی را کجا مجال بود ره‌نشین گدایی را

2 ز خاک میکده جو سر جم که می‌بینم به پای هر خُم جام جهان‌نمایی را

3 خلاف رسم از آن چشم فتنه‌خیز فلک ‏ بر آسمان ز زمین می‌برد بلایی را

4 صفای صفه دیر مغان ندیده مگر که شیخ طوف کند مرده صفایی را

5 علاج هجر کند وصل یار ورنه طلب کجا علاج کند درد بی‌دوایی را

6 ز اشتیاق نیستان بنالد اندر بزم زنی اگر شنوی آتشین‌نوایی را

7 قبای غنچه دریدی و جامه گل را به سرو ناز چو پیراستی قبایی را

8 کشی ز سلسله زهد پارسایی دست اگر به دست کشی طره رسایی را

9 غبار من نرود از سرای تو بیرون به سر اگر نهیم سنگ آسیایی را

10 شکنج زلف تو آشفته آن زمان گیرد که پشه صید کند در هوا همایی را

11 مقیم میکده شد آدم و بهشت بهشت مگر ز کوی مغان به ندیده جایی را

12 پناه برد به خاک نجف ز روی شعف کند به چشم مگر سرمه خاکپایی را

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر در آن سرا که برانند پادشایی را

شاعر شعر در آن سرا که برانند پادشایی را چه کسی است ؟

شاعر شعر در آن سرا که برانند پادشایی را آشفتهٔ شیرازی می باشد.

شعر در آن سرا که برانند پادشایی را در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 13 سروده شده است.

قالب شعر در آن سرا که برانند پادشایی را چیست ؟

قالب شعر در آن سرا که برانند پادشایی را غزل است

مضمون اصلی شعر در آن سرا که برانند پادشایی را چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر