در سر کوی وفا عشاق را منزل از صامت بروجردی غزل 22

1 در سر کوی وفا عشاق را منزل یکی‌ست گر کم و بیشت تخم معرفت حاصل یکی‌ست

2 کن گذر در قتلگاه عشق او بنگر به خون هر قدم بس کشته‌ها افتاده و قاتل یکی‌ست

3 ناله گوناگون گر از دل می‌رسد نبود عجب هر سو موش ز تیری نالد و بسمل یکی‌ست

4 گوی آن دلداده را کوغریب عشق اوست ره به پیش و پس مبر کاین بحر را ساحل یکی‌ست

5 جستجوی کعبه و بتخانه را مقصد تویی ساکنان مسجد و میخانه را مشکل یکی‌ست

6 هر که بینی نخل آهی کرده بر کیوان بلند بر سر کویت نپنداری که پا در گل یکی‌ست

7 چند گویی بس نما افسانه عاشق نیستی در تمنای تو (صامت) را زبان با دل یکی‌ست