در خمار هجر تا کی جان من از اسیری لاهیجی غزل 441

1 در خمار هجر تا کی جان من از شراب وصل کن درمان من

2 برگدای مستمند بی نوا رحمتی فرمای ای سلطان من

3 در میان آتش سوزان مسوز جان ودل را بیش از این جانان من

4 آتش افتد در درون نه فلک از فغان سینه سوزان من

5 سیل ریزد همچو ابر نوبهار در فراقت دیده گریان من

6 چند ریزد خون ما تیغ فراق رونما گر میکنی قربان من

7 نیست خالی یکدم از درد و غمش در فراق او اسیری جان من