در چمن چون لاله می بی‌باک از سلیم تهرانی غزل 132

1 در چمن چون لاله می بی‌باک می‌باید گرفت سایهٔ دستی ولی از تاک می‌باید گرفت

2 گر گلابی لایق پیراهنم خواهد کسی گل ندارد، از خس و خاشاک می‌باید گرفت

3 با جهان سفله افتاده‌ست کار و بار من همچو دهقان نان مرا از خاک می‌باید گرفت

4 عشق می‌خواهی، برافشان آستین بر هرچه هست دامن پاکان به دست پاک می‌باید گرفت

5 گر سراغ بوی او خواهی ازین گلشن سلیم همچو گل از سینهٔ صد چاک می‌باید گرفت