در آتش عشق جسم و از امیرعلیشیر نوایی رباعی 48

1 زهی از جام عشقت بی‌خودان را دوستگانی‌ها وزان رطل گران افسردگان را سرگرانی‌ها

2 نشانت یافت هر کو بی‌نشان شد هست ازان آتش به هرسو داغ‌هایت بی‌نشانان را نشانی‌ها

1 ای خاک سر کوی تو گشتن هوس ما بر پای سگت بوسه زدن ملتمس ما

2 گر دم زدن ما بود از مهر تو چون صبح صد شام سیه روز شود از نفس ما

1 ساقیا باده چو ریزی به قدح بهر طرب کی طربناک شوم گر نرسانیش به لب

2 عجب آن نیست که از لعل تو یابیم حیات بی لبت اینکه بود زندگی اینست عجب