اندر ایّام از شیخ محمود شبستری سعادت نامه 14

1 اندر ایّام دولت مأمون بود نسطور نام یک ملعون

2 کرد بر رأی خویشتن تأویل متشابه چو دید در انجیل

3 گفت اللّه داشت سه اقنوم کان وجود و حیات اوست و علوم

4 کلمه است آن وجود بر تصحیح که بدان متحدشدست مسیح

5 چون در انجیل دید لفظ پدر وز مسیحا پدید گشت اثر

6 شبهه​ای اوفتاد در رایش تا بلغزید از آن نظر پایش

7 مبتلا شد در اتحاد و حلول دوزخی گشت باز آن به دو پول

8 ناگهان مذهبی از آن بر بافت بگرویدند بدو و شهرت یافت

9 پدر و روح قدس و نفس پسر متحد داشت او به عین و اثر

10 رای یعقوب و رای ملکا هم اندرین هرزه نیست از وی کم

11 اتحاد است در عقول محال چیست این هرزه​های تنگ مجال

12 از پدر گفتن اصل بود مراد نفس کلی که مبدء است و معاد

13 لفظ روح اللّه است عین مجاز همچو بیت اللّه است در اعزاز

14 حق تعالی که مبدء اشیاست پیش هر کس ز نور او جانهاست

15 روح هرچیز کان بود دایم که بدان کالبد بود قایم

16 همه قایم به نور قیومند خواه مسعود و خواه میشومند

17 لیک تخصیص بهر تعریف است وین اضافت برای تشریف است