در محفلت ز خون دل از بس از مشتاق اصفهانی غزل 212

1 در محفلت ز خون دل از بس لبالبم فرقی ندارد از قدح باده قالبم

2 تا کرد توبه از لب ساغر جدا لبم ماند از نوای عشق زهی بینوا لبم

3 مگشا لبم بشکوه که در گلستان عشق از دل چو غنچه لخت جگر چیده تا لبم

4 بیگانه خوشتر است ز شادی غمین عشق هرگز بخنده گو نشود آشنا لبم

5 منت برای رزق زدونان چرا کشم گیرم که کاست جانم و افزود غالبم

6 دشنامی از لب تو بسم کو جز این مخواه نفع از ثنا زبانم و سود از دعا لبم

7 مشتاق بر لبم مزن انگشت زینهار کز خون دل چو ساغر صهبا لبالبم