1 در فتح باب میکده باشد گشاد ما صرف سبو شود، همه خاک مراد ما

2 دل روشناس مصحف حسن بتان نبود شد روشن از غبار خط او سواد ما

3 پنداشتم که مهر تو با جان سرشته است جان از میانه رفت و نرفتی ز یاد ما

4 از مبدا فراق تو در عین برزخیم باز آمدن به کوی تو باشد معاد ما

5 افراسیاب غم چو هجوم آورد حزین جمشید، جام باده و خم کیقباد ما