در خوشه مگر سر کشیئی می دیدند از نجم‌الدین رازی رباعی 33

1 ای ساقی خوش بادهٔ ناب اندر ده مستان شده ایم هین شراب اندر ده

2 کس نیست ز ما که نه خراب است و یباب آواز بدین ده خراب اندر ده.

1 ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز وز عهده الست باز مستیم هنوز

2 در صومعه با سجاده و مصحف و ورد دردی کش و رند و می پرستیم هنوز

1 در دام میا که مرغ این دانه نه ای در شمع میاز چونکه پروانه نه ای

2 دیوانه کسی بود که گردد بر ما کم گرد به گرد ما که دیوانه نه ای.