تو آن ابری که ناساید شب و روز از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 17

1 ملک بی ملک دار باشد، نی ور بود پایدار باشد، نی

2 بی شهنشه بنای ملک جهان محکم و استوار باشد، نی

1 کاشکی اندر جهان شب نیستی تا مرا هجران آن لب نیستی

2 زخم عقرب نیستی بر جان من گر ورا زلف معقرب نیستی

1 من جاه دوست دارم کآزاده زاده ام آزادگان بجان نفروشند جاه را