در آن نفس که بمیرم در آرزوی از همام تبریزی غزل 141

1 در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

2 به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم ز خواب عاقبت آگه به بوی موی تو باشم

3 به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم به آرزوی تو خیزم به جست و جوی تو باشم

4 به مجمعی که در آیند شاهدان دو عالم نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم

5 حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم جمال حور نجویم دوان به سوی تو باشم

6 می بهشت ننوشم ز جام و ساغر رضوان مرا به باده چه حاجت چو مست بوی تو باشم