در کوچه ی عشق، پای در گل از آذر بیگدلی رباعی 184

1 ستمکشان تو، از شکوه لب چنان بستند؛ که از شکایت اغیار هم زبان بستند

2 گمان بصبر رقیبان مبر، اگر بینی زبان ز شکوه دو روزی به امتحان بستند

1 یار شد بیوفا، کسی چکند؟! درد شد بیدوا، کسی چکند؟!

2 گر تو اندیشه از خدا نکنی چکند ای خدا، کسی چکند؟!

1 تیر تو کز استخوان ما جست بازی است کز آشیان ما جست

2 رازی که از اوست نازش عقل حرفی است که از زبان ما جست