1 تو آن کریمی کز التفات خاطر تو نیاز تا به ابد در نعیم و ناز افتد

2 خرد سزای تو نا معنییی به دست آرد هزار سال در اندیشهٔ دراز افتد

3 به بیست بیت مدیح تو در کرم بینی چنان فتد که به اصلاح آن نیاز افتد

4 عجب مدار که اندر سرای عالم کون گهی نشیب فتد کار و گه فراز افتد

5 ز حرص مدح تو باشد که از درخت سخن لطیفه‌ای مثلا نیم پخته باز افتد