1 در سویدای دلم سودای اوست در دل و جانم تمناهای اوست

2 نیر اعظم، که شمع عالمست پرتوی از چهره زیبای اوست

3 من نمی دانم ز حال دل که چیست؟ این قدر دانم که دل مولای اوست

4 چون مقلد با طریقت ره نبرد در حقیقت خار ما خرمای اوست

5 هر که فانی شد ز طبع آب و خاک این قبای عشق بر بالای اوست

6 بوی جان می آید از باد و صبا نکهتی از عنبر سارای اوست

7 قاسمی چون واقف اسرار شد خاک کویش جنت الماوای اوست