1 در این چنین سره فصلی و نوبهاری خوش خوشا کسیکه کند عیش با نگاری خوش

2 کنار جوی گزین گوش سوی بلبل دار کنون که هست به هر گوشه‌ای کناری خوش

3 گرت به دست فتد دامنی که مقصود است بگیر دامن کوهی و لاله‌زاری خوش

4 بیا به وصل دمی روزگار ما خوش کن به شکر آنکه ترا هست روزگاری خوش

5 به رغم مدعیان در فراق او هرکس بپرسدم که خوشی گویمش که آری خوش

6 مرا ز صحبت یاری گریز ممکن نیست هزار جان عزیزم فدای یاری خوش

7 دل عبید نگردد شکار غم پس از این گرش به دام افتد چنان نگاری خوش