تو شهریار جهان، از امیر شاهی سبزواری غزل 131

1 تو شهریار جهان، ما غریب شهر توایم وطن گذاشته، بیخانمان ز بهر توایم

2 دوای دل نشود نوش جام جم ما را که ناز پرور پیمانه های زهر توایم

3 ز لطف بر سر ما دست رحمتی می نه که پایمال حوادث ز تاب قهر توایم

4 چو لاله، داغ دل از نوبهار عارض تو چو غنچه، خون جگر از لعل نوش بهر توایم

5 شد از وفای تو مشهور عالمی شاهی بس است شهرت ما، کز سگان شهر توایم