در جستن دوستی از ابن یمین فریومدی رباعی 389

1 ای کرمت نظم داده کار جهانرا والی اقلیم جسم ساخته جانرا

2 داده شتاب و درنگ از ره حکمت قدرت تو هیأت زمین و زمانرا

1 ایدل گرت شناختن راه حق هواست خود را بدان که عارف خود عارف خداست

2 غم ره مده بخویشتن ار وقت خوش نماند زیرا که وقت فوت شد اما خوشی بجاست

1 پرسم لغزی ای شده فاش از تو هنر فکری کن و جهدی کن و بیرون آور

2 آنچیست که چون بر شمری مجموعش نصفش نبود ز عشر او افزونتر