در فقر، ریاضت است باب از از قدسی مشهدی رباعی 35

1 دلبستگی نماند به وارستگی مرا وارستگی مباد ز دلبستگی مرا

2 آسودگی به شربت مرگم علاج کرد دشمن طبیب گشت درین خستگی مرا

1 داده عشقم باده نابی که می‌سوزد مرا خورده‌ام از جام خضر آبی که می‌سوزد مرا

2 شب فغانم رفته بود از یاد مطرب صبح‌دم زد به تار چنگ مضرابی که می‌سوزد مرا

1 از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه بست بار اوراق تغافل را چرا شیرازه بست؟

2 ای که گویی نیست با معشوق کاری عشق را محمل لیلی که غیر از عشق بر جمازه بست؟