در بندم از آن دو زلف از منوچهری دامغانی رباعی 5

1 شبی گیسو فروهشته به دامن پلاسین معجر و قیرینه گرزن

2 بکردار زنی زنگی که هرشب بزاید کودکی بلغاری آن زن

1 خیز بترویا! تا مجلس زی سبزه بریم که جهان تازه شد و ما ز جهان تازه‌تریم

2 بر بنفشه بنشینیم و پریشیم خطت تا به دو دست و به دو پای بنفشه سپریم

1 جهانا چه بدمهر و بدخو جهانی چو آشفته بازار بازارگانی

2 به درد کسان صابری اندرو تو به بدنامی خویش همداستانی