1 در دلم جلوه نما یا شمری فرسنگ است پیش یک جلوه ی تو عرصه ی عالم تنگ است

2 سنگ بردار که در جام علایق زهر است جام بگذار که در دست حوادث سنگ است

3 پا بسر تا ننهی سر ننهی بر در دوست طی این راه مپندار که با فرهنگ است

4 تا تو بیرون نروی دوست نگنجد بدرون نه همین دیده که دل در خور جاهش تنگ است

5 سحر را در بر اعجاز درنگی نبود راستی جو چه غم ارخصم تو با نیرنگ است

6 بی ملامت ندهد عشق چنان ذوق نشاط تو اگر نام بر آری بنکویی ننگ است