1 از آن ز شربت صلحم هوای پرهیز است که آتش تب شوقم نه آن چنان تیز است

2 چو زلف باز کنی ناله خیزد از دل ها که دام ما همه این طره ی دل آویز است

1 به زهر تشنه لبم با شکر چه کار مرا دراز باد شبم با سحر چه کار مرا

2 مرا نشاط تماشا بس از بهشت وصال به قیمت کم و بیش ثمر چه کار مرا

1 بر میان فتنه شوخی طرف دامانی شکست ترکتاز غمزه هر سو فوج ایمانی شکست

2 ملک حسن از شیوه خالی گشت تا گشتم خراب کافرستانی به هم زد تا مسلمانی شکست