در عشق رخت ز من رمیدست از جهان ملک خاتون رباعی 234

1 دل رفت از بر من و زلفش مقام ساخت چون موم از آتش رخ او بین که چون گداخت

2 نرّاد ده هزار درین عرصه که منم دیدی که عشق روی تو با من چه مهره باخت

1 آن قد چون نارون بنگر که از بستان ماست و آن گل سیراب بنگر کز سرابستان ماست

2 نغمه ی بلبل شنو در بوستان بر روی گل وآن فغان و ناله و آشوب کز دستان ماست

1 ترک وصل یار گفتن مشکلست درد عشقش را نهفتن مشکلست

2 سهل باشد پیش ما جور رقیب از سر کوی تو رفتن مشکلست