در کوی وفا چو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 177

1 با لب تو جان شکار زلف تست با رخ تو کار کار زلف تست

2 چشمۀ خورشید سوی روی تو حلقۀ شب گوشوار زلف تست

1 دلبرم هم ز بامداد برفت کرد ما را غمین و شاد برفت

2 آن همه عهدها که دوش بکرد با مدادش همه زیاد برفت

1 دل من ار بغمت خوشتر از زبان تو نیست ز روی تنگی باری کم از دهان تو نیست

2 تنم چو موی شد از عشق و خرّمم آری که هیچ فرق میان من و میان تو نیست