در حیز دهر برفی افتاد شگرف از جامی رباعی 17

1 خواجه ای کش خیل شاهان بنده اند حلقه حکمش به گوش افکنده اند

2 مقبلان را قبله جان روی اوست کعبه امید خاک کوی اوست

1 بسم الله الرحمن الرحیم هست صلای سر خوان کریم

2 فیض کرم خوان سخن ساز کرد پرده ز دستان کهن باز کرد

1 آنچه نگارد پی این خوش رقم بر سر هر نامه دبیر قلم

2 حمد خداییست که از کلک کن بر ورق باد نویسد سخن