در خوردن بشر خاک از ملک‌الشعرا بهار قطعه 427

1 در خوردن بشر خاک از بس که حرص دارد از سنگ قبر هر روز دندان نوگذارد

2 سنگ مزار عاشق سرپوش نامرادیست این سنگ را کس ای کاش از جای برندارد

3 بهتر بود ز سیصد الحمد قل هو اله صاحبدلی کز اخلاص ما را به حق سپارد

4 ماکودکان خاکیم این خاک مادر ماست زبن رو بودکه ما را در سینه می‌فشارد

5 پاداش اشک حسرت کامد ز چشم عاشق ابریست کز پس مرگ بر تربتش ببارد

6 در دل ز طاعت حق تخمی جدیدکشتیم ارجو گل جدیدی زین خاک سر برآرد