در بزم قلندران قلاش از عراقی غزل 138

1 در بزم قلندران قلاش بنشین و شراب نوش و خوش باش

2 تا ذوق می و خمار یابی باید که شوی تو نیز قلاش

3 در صومعه چند خود پرستی؟ رو باده‌پرست شو چو اوباش

4 در جام جهان‌نمای می بین سر دو جهان، ولی مکن فاش

5 ور خود نظری کنی به ساقی سرمست شوی ز چشم رعناش

6 جز نقش نگار هر چه بینی از لوح ضمیر پاک بخراش

7 باشد که ببینی، ای عراقی، در نقش وجود خویش نقاش