در فصل خزان برگ از امیرعلیشیر نوایی رباعی 56

1 ای ز رویت ماه را صدگونه تاب مه مگو باشد سخن در آفتاب

2 غیر در کویت عذابم می کند هیچکس نشنیده در جنت عذاب

1 باده صافست و خرابات صفایی دارد روم آن سو که عجب آب و هوایی دارد

2 جامه سرخ ببر کرد و دلیلست به خون زانکه از خون کسان رنگ قبایی دارد

1 می آینه گون صاف و قدح آینه فام است جز عکس رخ یار درو دان که حرام است

2 چو ساقی مهوش قدحت عشوه‌کنان داشت تقوی چه حکایت بود و زهد کدام است؟