1 در لباس نیلگون تا جلوه کردی ای پری مه دگر ننمود رخ زین پرده نیلوفری

2 با لباس آسمانی هر که دید ای مه تو را شد بر او چون روز روشن کآفتاب دیگری

3 شاخ شمشادی که پیچیده ست نیلوفر بر آن سرو آزادی که دارد رخ ز گلبرگ طری

4 رسم دوران است نیلوفر به زیر آب لیک عکس این کرد آن تن نازک زهی صنعتگری

5 برگ گل در غنچه نازک باشد اما در قبا ای گل خندان تو بسیاری ازو نازک تری

6 چند استغنا چه کم گردد ز جاه و حشمتت گر به چشم مرحمت سوی غریبی بنگری

7 قدر حسنت جامی صاحبنظر دانست و بس قیمت جوهر کسی نشناسد الا جوهری