1 در دیر زار مغبچه شوخ مهوشم کز هجر او چو خال عذارش بر آتشم

2 شام فراق از طرف کوی او وزید باد صبا و کرد چو زلفت مشوشم

3 نقد دلی که بود چو ترکان ظلم خوی از کف کشید و بردمان شوخ دلکشم

4 مجروحم از سپهر و غشی های او بدار ساقی برغم او قدح صاف بیغشم

5 طعنم ز زاهدی مزن ای پیر می فروش هر چند پر کنی قدح باده در کشم

6 گردون اگر بود خوش و ناخوش چه غم چو من ز اقبال فقر هر چه به پیش آیدم خوشم

7 فانی اگر ز آدمیان گشته ام ملول عیبم مکن که واله شوخ پریوشم