1 غرقه در دریای عشقش حال ما داند که چیست این سخن آسوده بر ساحل کجا داند که چیست

2 حال آن زلف پریشان بشنو از من مو به مو آن پریشانی گرفتار بلا داند که چیست

1 دل از عشق پری‌رویان دل من برنمی‌گیرد مده پند من ای ناصح که با من درنمی‌گیرد

2 حدیث توبه و تقوی مکن پیش من ای واعظ که با من هرچه می‌گویی به جز ساغر نمی‌گیرد

1 زلف تو شب قدر من و روی تو عید است وز زلف تو اندیشه ادراک بعید است

2 ابروی تو هریک مه عید است از آنرو در عالم از ابروی تو پیوسته دو عید است