من که باشم که تمنای وصال از انوری ابیوردی غزل 224

1 من که باشم که تمنای وصال تو کنم یا کیم تا که حدیث لب و خال تو کنم

2 کس به درگاه خیال تو نمی‌یابد راه من چه بیهوده تمنای وصال تو کنم

3 گلهٔ عشق تو در پیش تو نتوانم کرد ساکتم تا که شبی پیش خیال تو کنم

4 از سر مردمیی گر تو کلاهی نهیم مردم چشم و سرم طرف دوال تو کنم

5 ور به چشم تو درآید سخنم تا بزیم در غزلها صفت چشم غزال تو کنم

6 شعر من سحر شد و شد به کمال از پی آن که همی وصف جمالت به کمال تو کنم

7 چشم تو سحر حلالست و حرامست مرا شاعری هرچه نه بر سحر حلال تو کنم