ایندم منم که بیدل و بی‌یار مانده‌ام از عراقی غزل 158

1 ایندم منم که بیدل و بی‌یار مانده‌ام در محنت و بلا چه گرفتار مانده‌ام؟

2 با اهل مدرسه چو به اقرار نامدم با اهل مصطبه چه به انکار مانده‌ام؟

3 در صومعه چو مرد مناجات نیستم در میکده ز بهر چه هشیار مانده‌ام؟

4 در کعبه چون که نیست مرا جای، لاجرم قلاش وار بر در خمار مانده‌ام

5 ساقی، بیار درد و از این درد یک زمان بازم رهان، که با غم و تیمار مانده‌ام

6 در کار شو کنون، غم کاری بخور، که من از کار هر دو عالم بی‌کار مانده‌ام

7 کاری بکن، که کار عراقی ز دست رفت در کار او ببین که: چه غمخوار مانده‌ام