من که باشم که تورا از حکیم نزاری قهستانی غزل 271

1 من که باشم که تورا دوست ندارم ای دوست با که افتاد نگه کن سر و کارم ای دوست

2 دل سپردم به تو و هیچ تفاوت نکند گر رسد کار به جان هم بسپارم ای دوست

3 در کنارِ منی از روی حقیقت شب و روز از میانِ تو جدا نیست کنارم ای دوست

4 آخر ای دوست چو من دوست مکن دشمن کام شاید ای دوست که فریاد برآرم ای دوست

5 چون رقیب است حجاب گلم آن هم شاید که شود در قدم از دستِ تو خارم ای دوست

6 زهره ام نیست که از دوست کنم فریادی از نزاری بشنو ناله ی زارم ای دوست