آن کس که ز یار خود بریدست از قاسم انوار رباعی 29

1 عاشقم، خسته ام، خراب و یباب غرق دریای حیرتم، دریاب

2 توبه کردم ز عاشقی چندی توبه از توبه کردم، ای تواب

1 عشق ما را هزار فن آموخت عشق ما را هزار حله بدوخت

2 عشق ما را هزار بار خرید بار دیگر هزار بار فروخت

1 چون صبح سعادت ز جبین تو هویداست ما را بتو صد گونه تولا و تمناست

2 تو ساقی جانهایی و جانها بتو شادند در ده قدح باده، که هنگام تولاست