منم آن مرغ که دل نوحه طراز از سلیم تهرانی غزل 58

1 منم آن مرغ که دل نوحه طراز است مرا قفسی تنگ تر از چنگل باز است مرا

2 نوبهار است و چو گلبن ز جنون در جوشم که دگر موسم گل کردن راز است مرا

3 نیست چون شاخ گلم مانع طاعت مستی ناله ی مرغ سحر، بانگ نماز است مرا

4 منت یک گلم از باغ جهان بر سر نیست دست کوتاه به از عمر دراز است مرا

5 گل گل از داغ می ناب همین نیست سلیم بخیه ی خرقه ز ابریشم ساز است مرا