من آن رند خراباتم از اسیری لاهیجی دیوان اشعار 23

1 من آن رند خراباتم که هشیارانه می نوشم من آن قلاش رسوایم که دایم مست و بیهوشم

2 من آن دردی کشم که نام و ناموس دو عالم را ز بیباکی و استغنا بجام باده بفروشم

3 منم آن بحر بی پایان که صد دریا و صحرا را بیکدم دم کشم هر دم ز مستی باز بخروشم

4 منم آن عاشق بیخود که هم معشوقم و عاشق ندانم من منم یا او عجب حیران و مدهوشم

5 شدم مست می توحید و از کثرت نیم آگه که در میخانه وحدت چو خم باده در جوشم

6 من آن شهباز سلطانم که عالم شد مکان ما ولی عنقا صفت اندر خفا و نیستی کوشم

7 چو از قید خودم مطلق اسیری نیستم الحق مکن بر حال عاشق دق نه من با عقل و باهوشم