چسبیده بهم گرچه لب از از جویای تبریزی غزل 262

1 چسبیده بهم گرچه لب از شهد نکاتت دل خون شده بی گفت و شنود از حرکاتت

2 عمر ابدی در گروه کشتن نفس است این کشته تواند شدن اکسیر حیاتت

3 ز آب در دندان تو هنگام تبسم ترسم بگدازد لبک همچو نباتت

4 خوش باش! به دل داری اگر داغ غم عشق زینت به سجل یافته منشور نجاتت

5 در عشق به انجام رسد کار تو جویا چون شمع گر از جا نرود پای ثباتت