منم که بهر دل اسباب داغ از عرفی شیرازی مثنوی 130

1 منم که بهر دل اسباب داغ میدزدم نسیم گلشن غم در دماغ میدزدم

2 دمی که بر نفس اهل درد میجوشم هزار شعله زدود چراغ میدزدم

3 زبهر آنکه چکانم بکام تشنه لبان بآستین نمک و خون داغ میدزدم

4 دگر بوادی ایمن رسم و گرنه که من زگرد بادیه کحل سراغ میدزدم

5 زنم بفصل خزان عرفی از چمن بی فیض ترانه ز نواهای زاغ میدزدم