گه هشیارم ز باده گاهی مستم از نجم‌الدین رازی رباعی 52

قال‌الله تعالی «و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم» ,

و قال النبی علیه‌السلام «کلم‌الناس علی قدرعقولهم». ,

1 تو چه دانی چه آرزومندم به حیات تو ای خجسته خصال

2 شادی جان من به دیدن تست چون شب عید خلق را به هلال

1 شمع ازلی دل منت پروانه جان همه عالمی مرا جانانه

2 از شور سر زلف چو زنجیر تو خاست دیوانگی دل من دیوانه.