هزاران سال با فطرت نشستم از لاهوری پیام مشرق 122

1 با تو آموزم زبان کائنات حرف و الفاظ است اعمال حیات

2 چون ز ربط مدعائی بسته شد زندگانی مطلع برجسته شد

1 از حقیقت باز بگشایم دری با تو می گویم حدیث دیگری

2 گفت با الماس در معدن ، زغال ای امین جلوه های لازوال

1 درونم جلوهٔ افکار این چیست؟ برون من همه اسرار این چیست

2 بفرما ای حکیم نکته پرداز بدن آسوده ، جان سیار ، این چیست؟

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران